‘Iedereen verdient het om op ponykamp te gaan’. Met die gedachte organiseert Caroline Gradussen van manege Op de Berg jaarlijks een ponykamp speciaal voor kinderen met een (verstandelijke) beperking of een lastige thuissituatie. Een week die volledig in het teken staat van plezier, ontspanning, nieuwe vrienden maken én paardensport.
Al sinds haar 18e staat Caroline zelf in de rijbak om les te geven aan jonge ruiters. “Ik heb jarenlange ervaring met het lesgeven aan kinderen en volgde in 2009 een tweejarige opleiding ‘Aangepast paardrijden’ om me te specialiseren in het lesgeven aan ruiters met een beperking, zoals een autistisch spectrum, downsyndroom of spierziekten”, begint Caroline te vertellen. “Het viel me namelijk op dat sommige kinderen net wat meer aandacht nodig hebben dan anderen.” Caroline merkte dat kinderen snel waren afgeleid of de oefeningen herhaaldelijk verkeerd uitvoerden. “De informatie leek soms niet aan te komen en de focus van deze kinderen lag ergens anders”, legt Caroline uit. “Vaak bleek er na een gesprek met de ouders een logische verklaring voor te zijn, maar durfden zij dit niet direct met mij of andere trainers te delen.” Met de kennis die Caroline opdeed tijdens de opleiding, startte ze lesgroepen speciaal voor kinderen met een (verstandelijke) beperking. Daarop volgde ook een ponykamp voor deze doelgroep. Caroline begon de eerste 8 jaar met een ponykamp van een week lang voor 15 kinderen. Dit is inmiddels uitgegroeid tot 25 kinderen per week!
Twee keer per zomervakantie vindt dit speciale ponykamp plaats. “Alles staat in het teken van de band tussen het kind en de pony. Ze groeien in één week naar elkaar toe”, vertelt Caroline. “Pony’s en paarden spiegelen de houding van ruiters. Is een kind onzeker? Dan zal een paard niet gauw meelopen en laat ‘ie zich het halster niet omdoen. Het dier heeft een leider nodig, en dat is de eerste dagen een grote uitdaging.” Er komt dus veel geduld bij kijken, weet Caroline. Als het ponykamp er bijna op zit, mogen de kinderen, naast hun pony’s voeren en borstelen, de pony’s zelfs beschilderen. “Met niet-schadelijke vingerverf worden de pony’s versiert met bloemetjes, zonnetjes en hartjes. Zo laten de kinderen zien dat ze heel veel liefde hebben voor het dier. Er is niks mooiers om aan het eind van de week de hechte band tussen het ruitertje en de pony te zien”, vertelt Caroline. “De kinderen gaan door deze geweldige ervaring zelfverzekerder naar huis.”
Niet alleen het ponykamp voor (verstandelijk) beperkte ruiters is een groot succes bij Manege Op de Berg. Er is nog een bijzonder ponykamp dat Caroline jaarlijks organiseert. “Paardensport is niet voor iedereen weggelegd, omdat de financiële middelen er niet zijn of omdat de thuissituatie het niet toelaat. Voor deze kinderen organiseren we een gratis ponykamp”, legt Caroline uit. “Even alle zorgen van thuis vergeten, het emotionele rugzakje afdoen, genieten van de pony’s en nieuwe vrienden maken.” Omdat ieder kind zijn of haar eigen achtergrond heeft, komt er veel zorg en aandacht bij kijken. Soms signaleert Caroline zaken die inzicht geven in de thuissituatie. “In zulke gevallen schakel ik met de gemeente, zodat zij de familie kunnen helpen”, zegt ze. “De komende jaren wil ik voor deze ponykampen samenwerken met pedagogische medewerkers. Zij weten precies hoe ze moeten handelen in bepaalde situaties. Zo kunnen de kinderen nog meer genieten van hun week met de pony’s.”
Caroline hoopt nog heel veel kinderen te verwelkomen tijdens de ponykampen bij Manege Op de Berg. “Hier kunnen ze écht schitteren, tot bloei komen en helemaal zichzelf zijn.”
