Op vrijdag 10 september organiseerde Limburg Paardensport een partnerbijeenkomst voor Limburgse gemeenten en de provincie Limburg op Equestrian Centre de Peelbergen. Mieke Theunissen, clusterspecialist paardenhouderij LTO Nederland verzorgde een presentatie over jacobskruiskruid. Tevens deelde zij de zorgen die er zijn vanuit paardenhouders over deze plant in relatie tot de gezondheid van hun dieren.
Nederlandse boeren en paardenhouders hebben het jacobskruiskruid de afgelopen jaren flink zien woekeren. Mede door de droge zomers van de voorgaande jaren heeft het kruid veel mogelijkheden gehad om zich op kale plekken te verspreiden. Jacobskruiskruid produceert zogenaamde pyrrolizidine alkaloïden die in de lever worden omgezet in giftige pyrrolen. Paarden eten doorgaans het jacobskruidkruid niet vanwege de bittere smaak. Echter in gekuild gras en hooi verliest het de bitterheid waardoor dieren het toch binnen kunnen krijgen.
Niet alle aanwezigen waren zich ervan bewust dat jacobskruiskruid schadelijke gevolgen kan hebben voor graasdieren. Aanwezige wethouders en medewerkers van de gemeenten gaven aan dat het ontvangen van meer informatie wenselijk is. LTO Nederland gaat in samenwerking met de LLTB en Limburg Paardensport het verdere gesprek aan met gemeenten en provincie over hoe de verspreiding van jacobskruiskruid gecontroleerd kan worden. Voorkomen dat het kruid in het ruwvoer van paarden en andere graasdieren voor kan komen, is de beste preventie. Hiermee wordt het risico op consumptie door paarden en andere graasdieren verminderd en gezondheidsrisco’s beperkt.
Minister Schouten ook voor lokale oplossingen
Kamerleden Valstar en van Campen (beide VVD) stelde kamervragen aan Minister Schouten over de aanpak van jacobskruiskruid. Zij gaf in de beantwoording van de vragen aan dat zij niet voor landelijk beleid is maar juist een lokale aanpak toejuicht: “De plant verspreidt zich vooral via (schrale) wegbermen, waardoor er een belangrijke verantwoordelijkheid ligt bij de weg(berm)beheerders. Dit zijn Rijkswaterstaat, provincies en gemeenten. Verschillen in aanpak zijn daardoor onvermijdelijk. Dit hoeft geen probleem te vormen omdat lokaal maatwerk juist wenselijk is.” De beantwoording onderschrijft het belang dat we naar regionale oplossingen gaan zoeken om de verspreiding van jacobskruiskruid te reguleren en controleren.
